Body mass index – skąd się wziął i co oznaczają wyniki?

Jeden z najprostszych i najszybszych sposobów na poznanie, czy nasza masa ciała jest prawidłowa to wyliczenie indywidualnego BMI. Wzór jest banalnie prosty, internet pełen jest kalkulatorów, a porady „jak obliczyć BMI i go interpretować” znajdziemy bardzo łatwo. Teraz to takie oczywiste, jednak ktoś, kiedyś musiał na to wszystko wpaść. Poznajmy zatem historię powstania wskaźnika BMI.

Trochę historii i ciekawostek o BMI

Z angielskiej nazwy body mass index, bierze się skrót BMI, jednak to nic nie mówi o genezie powstania wzoru. Dopiero określenie, wskaźnik Queteleta II, uchyla rąbka tajemnicy. W 1832r. belgijski astronom, matematyk i socjolog – Adolf Quetelet, opracował antropometryczny współczynnik masy ciała. Śledząc przyczyny zgonów i prowadząc badania medyczne, dążące do określenia kształtu ówczesnego człowieka, wpadł na zależność, łączącą masę ciała i wzrost. Z kolei w 1972r. amerykański fizjolog Ancel Keys, nadał nazwę body mass index, znaną do dziś. Ciekawostką jest fakt, że izraelskie prawo od marca 2012r. reguluje prawidłową masę ciała modelek, właśnie posiłkując się wskaźnikiem BMI. Ustalono 18,5 jako dolny limit, poniżej którego kobieta nie może pracować w modelingu.

Jak obliczyć BMI i interpretować wyniki?

Wzór, jaki opracował belgijski uczony jest wyjątkowo prosty. W rzeczywistości, samodzielnie bez najmniejszego trudu, obliczymy swoje BMI. Wystarczy wagę ciała, wyrażoną w kilogramach (kg), podzielić przez kwadrat wzrostu, wyrażonego w metrach (m). Liczba, jaką otrzymamy to już nasz body mass index. Jeśli operujemy na angielskich jednostkach miary, czyli funtach (lb) i calach (in), obliczenia przeprowadzamy dokładnie tak samo, z tą różnicą, że wynik trzeba pomnożyć razy 703. Otrzymany wskaźnik, możemy odnieść do tabeli klasyfikacyjnej, pamiętając, że stworzono ją dla osób dorosłych. I tak: poniżej 16kg/m2 mówimy o wygłodzeniu, 16-18,49kg/m2 – oznacza niedowagę, prawidłowa masa ciała jest dla 18,5-24,99kg/m2, natomiast ponadto mamy nadwagę, a w zakresie od 30 do ponad 40kg/m2 – otyłość. Pamiętajmy na koniec, aby nie interpretować wyniku na ślepo, gdyż jest on dużym uproszczeniem. Ponadto, z wiekiem zakres pożądanego BMI nieco się podnosi.